nachmurzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Obrazy! - To mów, że obrazy, a nie flamandów.
- Idiota!
Perełka nachmurzył się.
- Licz się ze słowami. Jestem starszym inspektorem od ciebie.
Jola... - ... a potem nagle zobaczył czyjś cień, stojący w bramie, i nachmurzył się odruchowo: "Dlaczego ja go wciąż spotykam?" Tak samo pomyślał Widmar...
- ... Dyrektor przyjął ją trzy dni temu.
- Ja tam muszę wrócić.
Nachmurzył się.
- Zrobisz, jak zechcesz.
- Michał. to dla mnie ważne. Przyjedź do... - ... lubię, jak ktoś chce być mądrzejszy od samego siebie.
Mandżaro nachmurzył się, głowę wysunął do przodu jak zaczepny kogut.
- Co ci się...
- ... I co dalej?
Tamten nic nie odpowiedział.
- Co tak patrzysz? - nachmurzył się Felek. - Myślisz, że mam pietra?
- A nie masz?
- Pewnie, że... - ... jemu też tutejszy klimat nie odpowiada. Prawda, Franek?
- Ależ gadasz! - nachmurzył się tamten.
- Już! Skończyłem. Jeszcze tylko forsiczka i do jutra.
Szretter... - ... żyć. Trzeba żałować tych, którzy są bliżsi. Mister Dawid Lingslay nachmurzył się.
- Dlaczego pan sądzi, że Żydzi właśnie mają mi być bliżsi... - ... Bocian oderwał się od lusterka bardzo wytrącony z równowagi. Wstał, nachmurzył się jeszcze bardziej.
- No, Bociański?
Elegant milczał.
- Dobrzynkiewicz!
Zenuś znalazł się...
